De oorsprong van de Spaanse Kerstboom

Traditioneel wordt voor kerstmis in de meeste huizen een kerstboom geplaatst en versierd met kaarsjes slingers, engelenhaar ballen en andere decoratieve figuren en boven op de boom komt de piek. De kerstboom traditie is allang uitgegroeid tot grote verlichte kerstbomen op pleinen, huizen, parken en zelfs straten hangen vol met kerstverlichting. Toen de eerste christenen in Noord- Europa aankwamen , ontdekten ze dat de inwoners de geboorte vierden van Frey , de god van de zon en de vruchtbaarheid, door een niet- groenblijvende boom te versieren , op een datum die dicht bij de huidige christelijke kerst ligt. Deze boom symboliseerde de boom van het heelal, genaamd Yggdrasil , in wiens kroon Asgard (de verblijfplaats van de goden) en Valhalla ( het paleis van Odin ) waren; en in de diepste wortels lag Helheim (het koninkrijk van de doden). 

Er wordt gezegd dat Sint Bonifatius (680-754), evangelieprediker van Duitsland , een bijl nam en een boom omhakte die Yggdrasil vertegenwoordigde (hoewel het ook een boom kon zijn die aan Thor was gewijd ), en in plaats daarvan plantte hij een pijnboom , die, omdat het groenblijvend was, de liefde van God symboliseerde en het versierde met appels en kaarsen. De appels symboliseerden de erfzonde en verleidingen, terwijl de kaarsen het licht van Jezus Christus vertegenwoordigden als het licht van de wereld. Naarmate de tijd verstreek, werden de appels omgetoverd tot ballen.

In veel steden en dorpen wordt een grote verlichte kerstboom neergezet, meestal op een markt, plein of andere centrale plaats. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is de fijnspar die elk jaar in Rockefeller Center in New York wordt neergezet. De boom, die meestal tussen de 22 en 28 meter hoog is, wordt versierd met tienduizenden lichtjes. Het aanzetten van die lichtjes vindt plaats tijdens een twee uur durende show op de woensdag na Thanksgiving en wordt live op tv uitgezonden.

 Het moment waarop de kerstboom wordt opgetuigd verschilt van streek tot streek en van religie tot religie. In Nederland en België geldt de ongeschreven regel dat kerstbomen en andere kerstversieringen pas na het sinterklaasfeest (5-6 december) mogen worden aangebracht. 

Uiterlijk met Driekoningen (6 januari) wordt de boom weggehaald. Vroeger liet men de boom ook wel staan tot het feest van Maria-Lichtmis. Soms wordt weleens gezegd dat het weghalen van de boom vóór Driekoningen ongeluk zou brengen, doch deze opvatting lijkt minder wijdverbreid; veel Nederlanders doen de kerstboom rond de jaarwisseling al de deur uit. 

In Duitsland wordt volgens de traditie de kerstboom pas op de morgen van 24 december opgetuigd, om er dan 's avonds de kerstcadeaus onder te kunnen leggen.

In Spanje wordt traditiegetrouw op 8 december de kerstboom opgetuigd. Die datum is niet toevallig  gekozen want dit is in Spanje ook een feestdag (als onderdeel van de Puente de la Constitución) vanwege Día de la Inmaculada Concepción ofwel de Onbevlekte Ontvangenis van Maria.  

8 december is ook niet toevallig gekozen en het heeft eigenlijk ook niets te maken met het feit dat het een vrije dag is maar wel met de dag waarop paus Pius IX op 8 december 1854 via de ‘Ineffabilis Deus’ het ‘dogma fidei’ van de Onbevlekte Ontvangenis van de Heilige Maagd Maria verklaarde.

De afkondiging van het dogma zette onder katholieken een nieuwe golf van Mariaverering in gang en in Spanje werd vanaf die dag besloten de kerstboom te plaatsen die mag blijven staan tot 6 januari wanneer de ‘Reyes Magos’ ofwel de drie koningen

Oorsprong en ouderdom van het gebruik

In de Romantiek doken theorieën op dat de kerstboom een Oud Germaanse oorsprong zou hebben, waarbij de boom (eik) centraal stond in een midwinterviering (eigenlijk de kortste dag). Als de boom in de winter te oud was, werd deze verbrand voor warmte. Voor deze speculaties ontbreekt bewijs. In een Frankische tekst uit de 13e eeuw wordt voor het eerst een groene boom vol kaarsen beschreven. Vanaf de zestiende eeuw zijn er daadwerkelijk kerstbomen bekend. Later plaatsten inwoners van de Elzas een boom, versierd met kaarsen, klatergoud, gekleurd papier, appels, koek en suikergoed in hun huis. Dit gebruik waaide pas halverwege de 19e eeuw over naar andere West-Europese landen, waaronder Nederland en België

In christelijke kerken speelde de kerstboom lange tijd geen rol. De kerstboom heeft met de inhoud van het christelijke kerstfeest immers niets te maken. Hoewel er sprake is dat Luther de kerstboom introduceerde is dit verhaal een verzinsel. Zijn uiteindelijke doorbraak beleefde de kerstboom in de 18e eeuw, toen de populaire schrijver Johann Wolfgang Goethe hem een rol gaf in zijn werken. In de 19e eeuw verschenen er zelfs kerstbomen in Duitse Lutherse kerken. In de negentiende eeuw heeft het Réveil een belangrijke rol gespeeld bij de introductie van de kerstboom. Rond die tijd begon de kerstboom ook buiten Duitsland te wortelen: Duitse winkeliers die in het buitenland woonden, namen de traditie mee. In Groot-Brittannië drukte de krant Illustrated London News in 1848 een prent af van de Britse koninklijke familie rond een kerstboom. De tekening van koningin Victoria en prins Albert bezorgde de kerstboom volgens historici zijn doorbraak in Engeland, al was het niet de eerste keer dat er een in Windsor Castle stond. Als kind had koningin Victoria namelijk kennisgemaakt met de kerstboom: haar grootmoeder van vaderszijde, Charlotte van Mecklenburg-Strelitz, was een Duitse prinses. In de jaren 1840 zetten Victoria en haar man, een prins uit Duitsland, de kersttraditie voort. Maar ook aan het Nederlandse hof deed de kerstboom zijn intree bij kroonprins Willem en zijn Duitse vrouw Sophie.

Vooral de protestanten hebben de kerstboom in de 19e eeuw omarmd. Katholieken deden dat pas in de jaren '50 van de 20e eeuw. Voor katholieken speelde tot dan toe alleen de kerstgroep een centrale rol. Kenden in Nederland in eerste instantie alleen rijke vrijzinnige protestantse gezinnen het gebruik van een spar in huis, de zondagsschool bezorgde hem brede populariteit. De zondagsschool, opgericht door figuren uit het Réveil, was niet alleen een geschikte manier om het evangelie te verspreiden maar ook om armen van middelen te voorzien. Sindsdien staat de kerstboom volgens sommige kerken symbool voor 'het Licht'.

Heden

In 2009 baarde De Haagse Hogeschool opzien met de maatregel om dat jaar voor het eerst geen kerstboom te plaatsen, vanwege het 'internationale karakter en de diversiteit' binnen de school. De school vond een kerstboom 'redelijk gerelateerd (...) aan een christelijk feest' en hing alleen slingers en lampjes op, naar het thema 'licht en warmte', dat volgens de directie door iedereen op zijn eigen manier kon worden ingevuld. Studenten besloten daarop zelf kerstbomen in het schoolgebouw neer te zetten. In Brussel stuitten eind 2012 plannen om de traditionele kerstboom op de Grote Markt te vervangen door een object met lichtgevende kubussen, op veel weerstand.

Kerstbomen verkoop

De traditionele straathandel als verkoopkanaal van kerstbomen is de laatste jaren verschoven naar het grootwinkelbedrijf, tuincentra en internet. Dit heeft vooral te maken met de huidige cultuur van 'one-stop shopping'. Men heeft steeds minder tijd om een kerstboom op straat te kopen. Men gaat liever naar een centraal punt waar men tevens de rest van de dagelijkse boodschappen kan doen. Het verkopen van kerstbomen via internet begint ook steeds populairder te worden.

Tuincentra en grootwinkelbedrijven gebruiken de kerstboom als middel om bezoekers naar hun winkel te lokken. De kerstboom wordt daar tegen een concurrerende prijs aangeboden. De winst tijdens de kerstdagen wordt niet gemaakt op de kerstbomen, maar meer op kerstversiering en andere toebehoren.

Uit milieuoverwegingen maken adoptie-, huur- of statiegeldbomen opgang. De bomen (met kluit) worden gehuurd en kunnen na de kerstdagen weer ingeleverd worden, waarna ze herplant worden.

Het gros van de kerstbomen komt uit Scandinavië, de Ardennen en het Sauerland.

Boomsoort

Kerstboomverkopers verkopen anno 2013 voornamelijk de fijnspar (Picea abies), de Nordmann-spar (Abies nordmanniana), de Servische spar (Picea omorika), de blauwspar (Picea pungens) en de fraserspar (Abies fraseri). De naalden van de Nordmann-spar vallen minder snel uit dan die van de fijnspar. Ook andere soorten uit de geslachten zilverspar, spar, den en Pseudotsuga zijn in gebruik als kerstboom. Het Duitse kerstlied O, Tannenbaum is vertaald als O, dennenboom, wat vermoedelijk terecht is, aangezien zowel spar als den oude Nederlandse woorden voor naaldboom waren. De laatste decennia wordt de naam den meestal gereserveerd voor wat vroeger pijnboom heette (het genus Pinus).

Kunstkerstboom

Naast de levende kerstboom bestaan er ook kunstkerstbomen, die vooral in tuincentra en webwinkels te koop zijn. Dergelijke bomen zijn meestal opgebouwd uit een metalen frame en vlamvertragende kunststof. Soms zijn in de punten van de takken lichtjes ingewerkt. Dit is gedaan om de boom een zo afgewerkt mogelijke vorm te geven. Tegenwoordig kan men bij de kunstkerstboom een spuitbus met de geur van een echte boom kopen om de illusie te wekken een 'echte' boom te hebben. Een voordeel van een kunstkerstboom is dat deze elk jaar opnieuw kan worden gebruikt. Een kunstkerstboom (gelijkend op een levende boom) is gemaakt van plastic. Voor de productie is (eindige) fossiele brandstof benodigd, waardoor deze in ecologische zin niet per se duurzamer is/beter is voor het milieu ondanks dat deze meermaals kan worden gebruikt.

Versiering

Een kerstboom wordt vaak versierd. Enkele bekende onderdelen van de versiering:

• slingers om de kerstboom;
• kerstballen en andere hangende versiersels;
• een piek, ster of engel op de punt van de kerstboom;
• een kerststal onder de boom (vaak bij gelovigen);
• cadeaus onder de kerstboom;
• engelenhaar;
• kerstboomverlichting, vaak slingers van lampjes die om de boom gewikkeld worden;
• kerstdorp, aardewerken miniatuurhuisjes.
• lametta, metalen stroken die de ijspegels aan de boom symboliseren.

In vele landen en regio's komen vaak eigen kerstboom gewoonten voor. In Scandinavië bijvoorbeeld worden traditioneel ook gevlochten papieren hartjes en/of kleine figuurtjes van stro of berkenbast in de boom gehangen en staat er tegenwoordig ook vaak een zelfgebakken peperkoekhuisje of een strooien kerstbok bij de boom.

Kerstboomverbranding

In veel Nederlandse en Vlaamse gemeenten worden aan het begin van het nieuwe jaar de kerstbomen verbrand bij een zogeheten kerstboomverbranding. Vooral jongeren verzamelen dan kerstbomen en leveren ze in op een bepaalde plaats. Vervolgens worden de kerstbomen op een avond in het bijzijn van de brandweer aangestoken en verbrand.

In de jaren zeventig en tachtig was het populair bij grote groepen jongeren om kerstbomen te verzamelen en die in "eigen beheer" op een kruispunt of plein te verbranden. Deze traditie werd vooral in Den Haag door veel buurtjongeren actief beleefd. Het kon er in die tijd heftig aan toe gaan tussen buurtgroepen onderling met gewonden tot gevolg. Deze traditie stond beter bekend als "Kerstbomen rausen"; op z'n Haags: "kegsbaume rausen". Vanaf de jaren negentig werd het in eigen beheer verbranden van kerstbomen steeds minder toegestaan vanwege de hoge kosten van asfaltreparaties en de onveilige situatie voor bewoners in de directe omgeving van de kerstboomverbranding.

Om kerstboomverbrandingen tegen te gaan kunnen in veel gemeenten rond Driekoningen kinderen kerstbomen inleveren bij de gemeente, waarbij ze een bedrag (vaak €1 of €0,50 per boom), een waardebon of een lot krijgen. De bomen worden dan vernietigd met een houtversnipperaar.

Grootste

Sinds 1992 is tijdens de kerstperiode in het Nederlandse IJsselstein de grootste 'kerstboom' ter wereld te zien dankzij zo'n 120 lampen in de tuidraden van de Gerbrandytoren. De Gerbrandytoren is een 366,8 meter hoge zendmast in het Nederlandse IJsselstein voor FM-radio- en televisie-uitzendingen. De toren is goed zichtbaar vanaf de A2, de A12 en de A27. Ook in dorpen en steden rondom IJsselstein is de verlichte mast goed te zien, bij gunstige weersomstandigheden tot op ruim 30 kilometer afstand. Het is ieder jaar maar de vraag of de lichtjes weer gaan branden, omdat het optuigen en afbreken van de "boom" zo'n €65.000,- kost en volledig door sponsoren betaald wordt.

De kerstboom bleef achterwege in 1995 (defect aan tuidraden), 1999 en 2001 (te hoge kosten), 2002 (werkzaamheden aan de toren), 2006 (probleem met organisatie) en 2017 (blikseminslag op dag van het ontstekingsevenement). In 2011 bleef de kerstboom in de traditionele vormgeving achterwege wegens herstelwerkzaamheden aan de eerder door brand getroffen antenne-installatie. Wel was boven op de toren de "piek" geplaatst (net als in andere jaren in de vorm van een felle witte lamp) en er waren aan de voeten van de tuidraden zoeklichten geplaatst die naar de top gericht waren. Hiermee werd getracht toch een soort kerstboom te creëren, maar het effect was minder spectaculair dan in voorgaande jaren. In 2012 werd de grootste kerstboom weer zichtbaar. Ieder jaar wordt de grootste kerstboom ontstoken op de eerste zaterdag na Sinterklaas en brandt dan tot 6 januari (Driekoningen). In 2020 en 2021 werden vanwege de coronacrisis, die in 2020 begon en deze jaren rond Kerstmis stillegde, camera's opgehangen in de kerstboom, zodat deze gedurende de brandperiode gestreamd kon worden via internet. De mensen konden dan de kerstboom thuis zien branden.

Bron: Wikipedia

Activiteiten in Spanje