Allerheiligen in Spanje

Op 1 november is het Dia de Todos Los Santos of in het Nederlands Allerheiligen, Dia de Todos Los Santos is een dag na Halloween. 1 november is in heel Spanje een feestdag , omdat het een van de niet-vervangbare vakantiedagen is in Spanje een data die geen enkele autonome gemeenschap kan veranderen. Todos Los Santos, Allerheiligen (Sollemnitas Omnium Sanctorum in het Latijn) dit is van ouds een Christelijke feestdag.

Dit feest vindt zijn oorsprong tijdens de vervolging van christenen door keizer Diocletianus. Omdat er veel doden vielen, kon er niet in de naam van elk van hen een herdenking worden gevierd, dus werd besloten een dag in te stellen, hoewel Pas in de 7e eeuw, en dankzij Bonifatius III, werd in het jaar 609 het feest van Allerheiligen uitgeroepen op 13 mei. Het was paus Gregorius III in de 8e eeuw die de datum veranderde naar de huidige datum, 1 november verplaatste. In Spanje hebben we de gewoonte om de begraafplaats te bezoeken om bloemen te brengen als offer aan overleden familieleden. 

Op deze dag is het heel normaal dat hele gezinnen naar de begraafplaatsen gaan om bloemen te leggen op de graven van de overleden familieleden. Op de Spaanse begraafplaatsen is het dan ook een drukte van belang met de verkoop van  bloemen en mensen die tegen betaling de graven schoonmaken, meestal de dagen voordat de familie het graf komt bekijken. De dag na de Día de todos los Santos, 2 november, wordt in Spanje en de rest van de katholieke wereld de Allerzielen gevierd, in het Spaans de Día de Muertos of Día de Difuntos.

Bovendien valt Dia de Todos Los Santos in sommige delen van Spanje samen met de magosto of castañada (kastanjefeest), die meestal wordt gevierd tussen Allerheiligen en Sint-Maarten. 

Geschiedenis

De vroege Kerk vierde de verjaardag van de martelaarsdood op de plaats van het martelaarschap. Vaak stierven groepen martelaren op dezelfde dag, wat uiteraard leidde tot een gemeenschappelijk feest. Tijdens de vervolging van Diocletianus die in 303 begon , werd het aantal martelaren zo groot dat er geen dag opzij kon worden gezet om het aan hen toe te wijzen. Maar de Kerk, die geloofde dat elke martelaar vereerd moest worden, stelde een gemeenschappelijke dag voor iedereen vast. 

In het Oosten is bekend dat er sinds 359 al een feest werd gevierd ter ere van alle heiligen, zoals aangegeven door Sint Ephrem in Carmina Nisibona en Sint Athanasius in Epistulae Syriacae . Volgens de heilige Johannes Chrysostomus werd de datum vastgesteld op 13 mei voor de kerken van Syrië en op de eerste zondag na Pinksteren voor die van Antiochië . Deze datum, de zondag van het octaaf van Pinksteren, werd onder de Byzantijnse rituskerken nog steeds gebruikt als de plechtigheid van Allerheiligen. 

De oorsprong van dit festival in Rome, en daarmee ook in de westerse kerk, is verbonden met de tempel van het Pantheon . Dit gebouw, dat oorspronkelijk gewijd was aan de aanbidding van alle Romeinse goden , raakte als zodanig aan het einde van de  4e eeuw in onbruik . Rond 608 schonk Phocas , keizer van het Oosten, het aan paus Bonifatius IV , die het tot een kerk liet ombouwen en het op 13 mei 610 inwijdde onder de inwijding van de heilige Maria de Rotonde. In de  9e eeuw verplaatste paus Gregorius IV een groot aantal lichamen van martelaren uit de catacomben en wijdde de kerk op 1 november 835 opnieuw in, onder de naam Santa María ad Martyres .

Aan de andere kant wijdde paus Gregorius III (731-741) een kapel in het Vaticaan in om de heiligen te aanbidden die voorheen werden geëerd op de in onbruik geraakte begraafplaatsen en catacomben. Dit oratorium was gewijd ‘aan de Verlosser, aan de heilige Maria, aan de apostelen, aan de martelaren, aan de biechtvaders en aan alle rechtvaardige zielen’, en liet een koor van monniken elke dag een aanvullend ambt bidden ter ere van de heiligen wier verjaardag was elke dag.

Uit de combinatie van deze tradities en die van de votiefmissen ter nagedachtenis aan veel of alle heiligen ontstond een traditie die al in de 8e eeuw goed ingeburgerd was  , hoewel de datum niet altijd hetzelfde was. Paus Gregorius IV verenigde het op 1 november, de datum waarop de gewassen al waren geoogst op Romeins grondgebied, omdat de vieringen voorheen op 13 mei plaatsvonden – de verjaardag van de wijding van Santa María ad Martyres – de datum waarop het voedsel schaars was . in Rome en de menigte die naar de evenementen kwam, was al zeer aanzienlijk.