Día de Andalucía

Waarom vieren we op 28 februari de Dag van Andalusië?

28 februari is een iconische datum voor alle Andalusiër en wordt in hun hart gemarkeerd met gouden letters. Tijdens de herdenking van deze dag zijn de straten in de regio gekleed in witte en groene  vlaggen, terwijl het traditionele ontbijt met brood met olijfolie en het zingen van het Andalusische volkslied niet ontbreken. Daarnaast worden er tal van constitutionele en institutionele handelingen door alle overheidsinstanties uitgevoerd, waaronder de uitreiking van de Andalusische medailles. De Dag van Andalusië wordt gevierd ter herdenking van het referendum in 1980 over het initiatief van het autonome proces van Andalusië, dat de Andalusische gemeenschap volledige autonomie gaf.

Hoe is het ontstaan op 28 februari?

Andalusië, de dichtstbevolkte autonome regio van Spanje, telt bijna 8,4 miljoen inwoners en een geschiedenis van ongeëvenaarde rijkdom. Na de dood van dictator Francisco Franco begon een overgangsperiode naar democratie in Spanje. Een van de hoogtepunten in de geschiedenis van het Andalusische volk is op 4 december 1977, toen ongeveer anderhalf miljoen Andalusiërs zich verzamelden in de hoofdsteden van elke Andalusische provincie voor een historische demonstratie. Deze massademonstratie werd bijeengeroepen door de Parlementsvergadering om autonomie voor Andalusië te eisen.

De rechtszaak culmineerde die dag in een tragedie met de dood van een werknemer uit Malaga, Manuel José García Caparrós, die tijdens een van de bijeenkomsten werd neergeschoten. Caparrós wordt beschouwd als een symbool van de strijd van het Andalusische volk om zijn autonomie. De tragedie van 4 december 1977 leidde tot de oproep tot het referendum van 28 februari 1980, dat werd voorgeschoten door de demonstratie en uiteindelijk leidde tot de oprichting van de Junta de Andalucía in juni 1979.

De Junta, gesteund door het volk en de meeste politieke instellingen, heeft gebruik van artikel 151 van de Spaanse grondwet, waarin een versnelde procedure wordt ingesteld om historische nationaliteiten de in dat artikel bedoelde autonomie te geven. Daarom gingen de Andalusiërs op 28 februari 1980 naar de stembus om te beslissen over de regionale toekomst van de gemeenschap.

Het is belangrijk op te merken dat dit proces het eerste en enige referendum in Spanje was dat via deze weg werd gehouden. In alle provincies van Andalusië, met uitzondering van Almeria, werd in alle provincies 'ja' voor autonomie gestemd. Daarom werd de Referendumwet gewijzigd om de provincie Almeria in staat te stellen deel te nemen aan het autonomie proces en werd uiteindelijk het statuut van autonomie aangenomen in 1981.

De symbolen van Andalusië

Het wapen, de  vlag en het volkslied zijn de drie meest karakteristieke symbolen van de autonome regio. In de eerste staat de figuur van Hercules tussen twee zuilen en het temmen van twee leeuwen. Onder zijn figuur staat 'Andalusië op zich, voor Spanje en de mensheid'.

Op vakantie naar de Costa del Sol met:

De vlag, bestaande uit drie strepen (groen, wit en groen), werd goedgekeurd tijdens de Rondevergadering van 1918. De kleuren doen denken aan de kleuren van het Andalusische landschap en symboliseren de waarden van zuiverheid en hoop.

Het volkslied van Andalusië, geschreven door Blas Infante, is ontstaan uit het religieuze lied 'Santo Dios'. De melodie werd in 1933 aangepast door componist José del Castillo, waardoor er een stuk ontstond dat bijna 100 jaar later nog steeds wordt gezongen.

Activiteiten in de regio Andalusië