Maria Hemelvaart - Asunción de la Virgen

Maria-Tenhemelopneming ook wel Maria-Hemelvaart genoemd of Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart, de Ontslaping van de Moeder Gods (Orthodoxe kerk) of halfoogst genoemd. Het vieren van Maria-Tenhemelopneming is een kerkelijke traditie en het betreft bovendien één van de oudste en belangrijkste Maria feesten.

Op 15 augustus viert de Kerk het liturgische hoogfeest van de Hemelvaart van de Maagd Maria met lichaam en ziel naar de hemel . Paus Pius XII heeft dit mysterie van het christelijk geloof eeuwenlang vereerd en beleden door het gelovige volk en riep het in 1950 uit tot een geloofsdogma.

Het feest van Maria-Tenhemelopneming betekent dat de Maagd Maria, aan het einde van haar aardse pelgrimstocht en krachtens haar bijdrage aan de heilsgeschiedenis als Moeder van de Verlosser, door de genade van God werd bevrijd van de verdorvenheid van het graf en werd verheven naar lichaam en ziel naar de hemel , waar zij is en optreedt als bemiddelaar tussen God en mensen.

De termen Maria Hemelvaart of Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart zijn ingeburgerd maar theologisch niet correct. De Hemelvaart is enkel voorbehouden voor haar Zoon, Jezus Christus. Maria is Ten hemel opgenomen.

Maria Tenhemelopneming door Titiaan

Over het overlijden en vervolgens met lichaam en ziel opgenomen worden in de hemel van Maria zijn verschillende verhalen in omloop die uit de kerkelijke traditie afkomstig zijn. In de Bijbel wordt er niet over geschreven. Maria zou ergens tussen 36 en 50 n.Chr. zijn overleden. Volgens een bepaalde traditie waren alle apostelen hierbij aanwezig, behalve Tomas.

Toen deze aankwam was Maria's lichaam al begraven en om haar toch eer te bewijzen bezocht Tomas in zijn eentje haar graf. Tomas zag toen de tenhemelopneming van Maria. Daarbij kreeg hij van Maria haar gordel. De overige apostelen geloofden dit niet totdat hij hen de gordel toonde en het lege graf.

De Legenda Aurea van Jacobus de Voragine vermeldt een andere overlevering. Ook hier zijn alle apostelen, behalve Tomas, getuige van Maria's dood, maar eveneens van haar tenhemelopneming. Als Tomas zich later aansluit bij hen, gelooft hij de apostelen niet. Plotseling valt de gordel van Maria uit de hemel, waarop Tomas alsnog gelooft dat Maria lijfelijk ten hemel is gevaren.

Overigens is er geen duidelijkheid over de plaats waar Maria is overleden en ten hemel zou zijn opgestegen. Volgens de oudste traditie zou Maria op de Sionsberg in Jeruzalem zijn gestorven en vervolgens begraven naast de hof van Getsemane, in het Kidrondal, aan de voet van de Olijfberg. Later is ook de stad Efeze aangewezen als mogelijke plaats van Maria's overlijden. In Efeze waar voor de Christelijke tijd een krachtige Artemis-verering bestond, is een Mariahuisje waar zij tot haar dood zou hebben gewoond.

Na het concilie van Efeze (431), waar Maria de titel "Moeder van God" (Theotokos) kreeg toebedeeld, kende de Mariaverering een sterke opgang. De oudste feesten 'Maria Boodschap' en de 'Opdracht in de tempel' waren nog vooral op Christus zelf gericht. Later ontstonden feesten waarbij Maria als begin en sluitstuk van het verlossingswerk van Christus werd gevierd.

De twee feesten die toen ontstonden: 'Maria's Geboorte' (8 september) en overlijden (15 augustus); in het Oosten Maria-ontslaping genoemd en later in het westen aangeduid als Maria-ten-hemel-opneming, markeerden het begin- en sluitstuk van Christus' verlossingswerk. Maria's dood werd gevierd als het sluitstuk c.q. de voltooiing van de verlossing van allen. Dit laatste werd in 582 door keizer Mauricius officieel in Byzantium ingevoerd. Op 15 augustus werd voor die tijd al de verjaardag van de kerkwijding van een aan Maria toegewijde basiliek op de weg tussen Betlehem en Jeruzalem gevierd. Rome nam het feest van Maria-Tenhemelopneming over in de zevende eeuw onder paus Sergius I.

Feest van de Maria-Tenhemelopneming in augustus, Novara di Sicilia

De Transitus Mariae-geschriften uit de zesde eeuw geven aan dat de dood van Maria als theologische vraagstelling toen reeds actueel was.

Aanvankelijk was 'Ontslaping' de naam voor deze feestdag: 'Dormitio Mariae' (Latijn) en 'Koimesis Theotokou' (Grieks). In het westerse christendom werd, onder invloed van apocriefe teksten en volkslegenden, vanaf de achtste eeuw de term 'Tenhemelopneming van Maria' gebruikt. In het Nieuwe Testament staat echter nergens dat Maria in de hemel is opgenomen.

Dogmaverklaring

Tijdens het Eerste Vaticaans Concilie (1869-1870) hadden 200 bisschoppen om de dogmatische definitie van de lichamelijke tenhemelopneming van Maria gevraagd. In 1950 kondigde paus Pius XII het dogma fidei van de Tenhemelopneming af en bevestigde het in de Apostolische Constitutie Munificentissimus Deus. De formulering van het dogma is als volgt:

Daarom na telkens en telkens opnieuw onze smeekbeden tot God te hebben verheven en de Geest der Waarheid te hebben aangeroepen: tot glorie van de Almachtige God, die met bijzondere welwillendheid zijn gaven aan de Maagd Maria heeft uitgedeeld: ter ere van zijn Zoon, de onsterfelijke Koning der eeuwen en de overwinnaar op zonde en dood; tot grotere roem van Christus' eerbiedwaardige Moeder en tot blijdschap en jubel van heel de Kerk; op gezag van Onze Heer Jezus Christus, van de Zalige Apostelen Petrus en Paulus en dat van Onszelf: roepen Wij uit, verklaren en definiëren Wij, dat het een door God geopenbaard dogma is: dat de Onbevlekte Moeder Gods altijd Maagd Maria, na het voltooien van haar aardse levensbaan, met lichaam en ziel tot de hemelglorie is opgenomen.

De Orthodoxe Kerk gelooft dat de Moeder Gods alleen met de ziel ten hemel is opgevaren naar de hemel, en kent er ook geen dogma aan toe. Zoals gezegd: In de kerkelijke traditie van de orthodoxie spreekt men van het Ontslapen van de Moeder Gods.

Iconografie

Russische icoon van de Ontslapenis van de Moeder Gods door Feofan de Griek (ca. 1340 - ca. 1410)

In de westerse iconografie wordt Maria-Tenhemelopneming meestal uitgebeeld als Maria die door Christus ten hemel wordt gevoerd. Een voorbeeld is het hierboven weergegeven schilderij van Titiaan.

In de Orthodoxe Kerken worden bij deze voorstelling vaak simultaan twee taferelen getoond: het inslapen (dormitio) van de Moeder Gods met de apostelen rond haar sterfbed verzameld en de eigenlijke tenhemelopneming. Op oude mozaïeken en iconen is het tweede tafereel vaak de voorstelling van Christus die de ziel van zijn Moeder - uitgebeeld als een ingebakerd kindje - mee ten hemel neemt. Deze manier van uitbeelden is onder meer terug te vinden in de zesde-eeuwse "Verlosser-in-Chora kerk" in Istanbul, het vroegere Constantinopel, en verwijst naar de (iconografie van de) geboorte-icoon.

De geschiedenis van de liturgische plechtigheid

De eerste officiële verwijzing naar de Assumptie is te vinden in de oosterse liturgie; In de 4e eeuw werd het feest van De nagedachtenis van Maria gevierd, waarbij de intrede in de hemel van de Maagd Maria werd herdacht en waarbij werd verwezen naar haar Hemelvaart . Dit feest in de 6e eeuw heette de Maria-Tenhemelopneming, waar de dood, opstanding en tenhemelopneming van Maria werden gevierd. In de 7e eeuw veranderde de naam van “Dormión” in “Asunción”. De apocriefe verhalen over de tenhemelopneming van Maria verschijnen ongeveer uit de 4e en 5e eeuw. De meest wijdverspreide en mogelijk een van de oudste in het Byzantijnse Oosten is het boek van Johannes de Evangelist .

De leer van de Hemelvaart van Maria werd echter pas in de 12e eeuw ontwikkeld, waar de verhandeling Ad Interrogata verschijnt, toegeschreven aan Sint-Augustinus , die de lichamelijke tenhemelopneming van Maria accepteerde . De heilige Thomas van Aquino en andere grote theologen verklaarden zich in zijn voordeel.

In 1849 kwamen de eerste verzoeken van de bisschoppen bij de Heilige Stoel om de Hemelvaart tot geloofsleer te verklaren; Deze verzoeken namen toe naarmate de jaren verstreken. Toen paus Pius

Het dogma van het geloof en de woorden van de pausen

“De Onbevlekte Altijd Maagd Maria, Moeder van God, werd, nadat ze de loop van haar aardse leven had volbracht, met lichaam en ziel naar de hemelse heerlijkheid gebracht”, zegt de apostolische grondwet “Munificentissimus Deus ”, waarmee paus Pius XII dit geloofsdogma afkondigde. 1950 en wiens festival elke 15 augustus als een plechtigheid wordt gevierd. Jaren later legde de heilige Johannes Paulus II , toen hij in 1997 over dit dogma van de Assumptie sprak, uit dat “terwijl voor andere mensen de opstanding van het lichaam aan het einde van de wereld zal plaatsvinden, voor Maria de verheerlijking van haar lichaam zal plaatsvinden”. lichaam werd verwacht door een enkelvoudig voorrecht .'

In deze zin, zoals Benedictus XVI in 2011 verklaarde: " Maria, de ark van het verbond die zich in het heiligdom van de hemel bevindt, geeft ons met heldere helderheid aan dat we op weg zijn naar ons ware Thuis, de gemeenschap van vreugde en vrede." ." met God." Op dezelfde manier merkte paus Franciscus in 2013 op dat "dit niet betekent dat ze ver weg is, dat ze van ons gescheiden is; Maria vergezelt ons integendeel, vecht met ons , steunt christenen in de strijd tegen de krachten van het kwaad.”

De feestdagen in Spanje en Latijns-Amerika

Volgens de kerkelijke liturgie vertegenwoordigt de Hemelvaart van Maria troost voor het volk en de hoop op een leven dat verder gaat dan het aardse leven. Volgens de traditie en theologie van de katholieke Kerk is de Hemelvaart de viering van het moment waarop het lichaam en de ziel van de Maagd Maria werden verheerlijkt en aan het einde van haar aardse leven naar de hemel werden gebracht. Het moet niet worden verward met de Hemelvaart, die verwijst naar Jezus Christus . Er wordt gezegd dat de wederopstanding van de lichamen aan het einde der tijden zal plaatsvinden, maar in het geval van de Maagd Maria werd deze gebeurtenis geanticipeerd door een bijzonder voorrecht.

Het antwoord op de vraag waarom dit feest belangrijk is voor katholieken wordt gevonden in de Catechismus van de Katholieke Kerk, die in cijfer 966 zegt: “De Hemelvaart van de Heilige Maagd vormt een unieke deelname aan de opstanding van haar Zoon en een anticipatie.” opstanding van andere christenen ”.

Ondanks dit alles en eeuwenlang wordt er rond de dag van de Hemelvaart - 15 augustus - een viering gehouden ter ere van de Heilige Maagd onder verschillende titels en aanroepingen en ter overweging van dit mysterie van haar glorieuze Hemelvaart . Dit is het feest van de Maagd van de koningen van Sevilla , van de Maagd van de Sagrario in Toledo, van de Maagd van Prado in Ciudad Real, van de Maagd van La Paloma in Madrid, van de Maagd van Begoña in Bilbao. Hemelvaart is ook het belangrijkste festival van Málaga, Elche – met zijn beroemde en mythische “Misteri” -, San Sebastián, Brihuega, Cogolludo, Jaca, Chinchón, Jumilla…

Bovendien is de Maagd Maria Assunta de patroonheilige van verschillende bevolkingsgroepen in Latijns-Amerika, vooral in Spanje, Mexico, Guatemala, Nicaragua en Paraguay. Asunción, de hoofdstad van Paraguay, dankt zijn naam aan haar, die de patroonheilige is.

Activiteiten in Spanje?