Barcelona: Casa Milà in de stad Barcelona
Bezoek Casa Milà in de stad Barcelona met toeristische informatie, tips, hints, openingstijden en tickets voor je vakantie naar Barcelona (Spanje)
Casa Milà is een gebouw ontworpen door de architect Antoni Gaudí. Casa Milà ook La Pedrera genoemd, wat in het Catalaans betekent de Steengroeve. Die naam heeft het te danken door zijn uiterlijk het had oorspronkelijk een pejoratieve betekenis, Casa Milà voldeed toen aan geen van de toenmalig geldende architecturale normen. Het appartementen complex Casa Milà ook wel La Pedrera genoemd (1906-1912) is een ontwerp van architect Antoni Gaudí en het is een van zijn meest geliefde werken in Barcelona. Gaudí bouwde dit in opdracht van de adellijke familie Milà. Casa Milà bevindt zich aan de Passeig de Gràcia (Paseo de Grácia) in de stad Barcelona regio Catalonië en is vooral bekend geworden door zijn golvende buitenmuren.
Barcelona in 1900
In het jaar 1900 was Passeig de Gràcia de belangrijkste straat in Barcelona . Hier begonnen iconische gebouwen te ontstaan en de beste theaters en bioscopen, en de meest exclusieve winkels, restaurants en cafés werden geopend. Het was ook de boulevard waarop de rijkste en meest ambitieuze leden van de bourgeoisie besloten om hun huizen te bouwen, op een gewaagde en exhibitionistische manier met elkaar te strijden door de meest vooraanstaande architecten van de dag de opdracht te geven hun projecten uit te voeren.
Een thuis voor Pere Milà en Roser Segimon
In 1905 trouwden Pere Milà en Roser Segimon . Aangetrokken door de faam van Passeig de Gràcia, kochten ze een vrijstaande woning met tuin op een perceel van 1.835 vierkante meter en gaven ze de architect Antoni Gaudi de opdracht om hun nieuwe pand te bouwen. De begane grond van dit nieuwe gebouw, Casa Mila, zou hun thuis worden en de andere appartementen zouden worden verhuurd.
De constructie (1906-1912)
Er was veel belangstelling voor de bouw van Casa Mila en er werden verschillende rapporten over gepubliceerd, zoals het stuk in L'Edificació Moderna , tijdschrift, de publicatie van de werkgeversvereniging voor de bouw.
Het artikel stelde dat Gaudi vastbesloten was om aan de behoeften van het moderne leven te voldoen "zonder dat de aard van de materialen of hun weerstand een belemmering vormt die zijn vrijheid van handelen beperkt", en het beschreef de structuur van kolommen als een innovatie die zou resulteren in grote en goed verlichte ruimtes.
De constructie van het gebouw was complex en zat vol financiële en juridische problemen. Het was ook niet vrij van controverse. Gaudi bleef zijn projecten veranderen om het uiterlijk van de structuren van het gebouw te vormen naarmate het werk vorderde. Hij ging ruim boven het verwachte budget en hield zich niet aan de bouwvoorschriften van de gemeenteraad: het gebouwde volume was illegaal; de zolder en het dak overschreden de toegestane maxima; en een van de pilaren van de gevel bezette een deel van de stoep aan de Passeig de Gràcia.
Toen Gaudi ontdekte dat een inspecteur langs was geweest om de bouwheer, de heer Bayó, te waarschuwen voor deze onwettigheden, liet hij zeer nauwkeurige instructies achter. Als de inspecteur terugkwam en de zuil moest worden doorgesneden, zou Gaudi een plaquette laten ophangen met de vermelding "het ontbrekende deel van de zuil is in opdracht van de gemeenteraad doorgesneden".
Uiteindelijk heeft de Commissie Eixample verklaard dat het gebouw een natuurmonument was en niet strikt aan de gemeentelijke statuten hoefde te voldoen. Toch moesten de Milàs een boete van 100.000 peseta betalen om het gebouw te legaliseren.
De Milàs maakten ruzie met Gaudi over zijn erelonen en gingen zelfs naar de rechter. Gaudi won de zaak en Roser Segimon moest een hypotheek nemen op Casa Mila om de architect te betalen, die de vergoeding aan een klooster van nonnen schonk.
De eerste huurders
In de beginjaren werden advertenties gepubliceerd in de krant La Vanguardia , waarin kamers te huur werden aangeboden in Casa Mila , op zoek werden naar bedienden voor een van de andere huurders en er werd zelfs reclame gemaakt voor Engelse lessen bij een lerares genaamd Miss Dick.
De huurders waren onder meer: de Pensió Hispano-Americana (1912-1918); Alberto I. Gache (Buenos Aires, 1854 - Montevideo, 1933), consul van de Argentijnse Republiek te Barcelona, die van 5 augustus 1911 tot eind 1919 in appartement 1r 2a woonde; Mercè Duran en Paco Abadal , die intrek namen in appartement 3r 1a en daar woonden van 1912 tot eind 1930; de Egyptische prins Ibrahim Hassan (Caïro, 1879 - Barcelona, 1918), die stierf in zijn huis in La Pedrera aan de Passeig de Gràcia; en de familie Baladia, textielindustriëlen die appartement 2n 2a aan Carrer Provença huurden als pied-à-terre, een praktische en kleine centrale flat waar ze de nacht konden doorbrengen nadat ze laat uit waren geweest in het Liceu operahuis, de Palau de la Música concertzaal , het theater of een feestelijk evenement in Barcelona.In 1929 begonnen winkels te openen op de begane grond van het gebouw, waaronder de beroemde kleermakerij Sastreria Mosella , die daar meer dan 80 jaar bleef staan.
In 1946 verkocht Roser Segimon, die inmiddels zes jaar weduwe was, het gebouw aan de vastgoedonderneming Immobiliària Provença, hoewel ze tot haar dood in 1964 in het appartement op de begane grond bleef wonen.
Onze tip: huur een fiets tijdens je vakantie in Spanje zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt.
Onze tip: huur een auto gedurende je hele verblijf in Spanje zodat je altijd je eigen vervoermiddel bij de hand hebt.
Ga deze zomer op vakantie met je eigen huis op wielen. Eenmaal onderweg heb je alle eigen benodigde voorzieningen bij je .
Recente geschiedenis
Na vele jaren van verwaarlozing, Casa Mila , in de volksmond bekend als La Pedrera en verklaarde een World Heritage Site in 1984 door de UNESCO, werd gerestaureerd en opengesteld voor het publiek in 1996.
Sinds januari 2013 is het gebouw de thuisbasis van de Catalunya La Pedrera Foundation en een belangrijk cultureel centrum dat in Barcelona bekend staat om het scala aan activiteiten dat het organiseert en de verschillende museumruimtes en kamers voor openbaar gebruik die het biedt.
La Pedrera's Untold Stories
Een van de projecten van de stichting is La Pedrera's Untold Stories , die helpt om onze kennis van dit gebouw dat nu meer dan een eeuw oud is, te verbreden.
Alle documentatie met betrekking tot La Pedrera is te vinden op de website La Pedrera's Untold Stories . Het doel van dit onderzoeksinitiatief is om tot nu toe onbekende of weinig bekende foto's, filmbeelden, geschreven documenten en mondelinge getuigenissen die de geschiedenis van Casa Mila tussen 1906 en 1986 belichten, aan het licht te brengen en te bewaren .
Praktische info
Openingstijden
Elke dag: van 9.00 tot 20.30 uur
Op 1 januari opent La Pedrera om 11.00 uur en sluit om 20.30 uur.
Gesloten: 25 december.
Boek uw kaarten online HIER
Tijdslot
Let op: La Pedrera werkt met vaste bezoektijden. Dat betekent dat je al van tevoren (bij het reserveren van je kaartjes) moet bepalen hoe laat je de dit wil bezoeken. Zorg dat je vervolgens ook op tijd bij de ingang bent. Je tickets kun je printen of bewaren op de smartphone.
Bron: Wikipedia
Schoolvakanties
Heerlijk op vakantie naar Spanje
▸ Auto huren veilig en goedkoop