Barrio Santa Cruz een Joodse wijk in de inspirerende stad Sevilla

Barrio Santa Cruz is een wijk in de hoofdstad stad van Andalusië, Sevilla. Vakantiereizen naar de glansrijke stad Sevilla, met veel info en hints voor je vakantie. Santa Cruz is een wijk in de oude binnenstad van Sevilla ( Andalusië , Spanje ). Het herbergt de kathedraal , het Archief van Indië en het Alcázar . In de late middeleeuwen bezette de Joodse wijk van de stad de wijken Santa Cruz en San Bartolomé.

De wijk onderscheidt zich als een van de grote toeristische trekpleisters van Sevilla en maakt deel uit van de meest frequente rondleidingen door de stad. Het vormt een paradigma van hoe een stedelijke ruimte is beïnvloed door aanpassing aan de verwachtingen van bezoekers.

In 1248 veroverde koning Ferdinand III van Castilië de stad op de moslims. De joden vestigden zich in de wijken Santa Cruz en San Bartolomé. De begraafplaats bevond zich tussen Cano y Cueto Street en Catalina de Ribera Walk. 

Sommige inwoners van de Joodse wijk van Sevilla stonden zeer dicht bij de koningen van Castilië: Solomon ibn Zadok van Toledo, rechtstreeks verbonden met Alfonso X; Yudah Abravanel van Sevilla, stichter van de bekende familie Abravaneles en een van de meest invloedrijke figuren aan het hof van Ferdinand IV. 

Het was de tweede belangrijkste Joodse gemeenschap in Spanje , na die van Toledo .

Ferdinand III gaf drie moskeeën als synagogen aan Alfonso. Op die plaatsen werden de kerken San Bartolomé , Santa María la Blanca (in de wijk San Bartolomé) en Santa Cruz gebouwd . Het oratorium van het klooster van Madre de Dios was ook een synagoge In 1483 werden de Joden door een inquisitoir edict uit de bisdommen Cádiz, Sevilla en Córdoba verdreven. 

De Franse invasie van Sevilla in 1810 bracht de sluiting van de Santa Cruz-kerk met zich mee, die in 1814 werd afgebroken. Op het perceel bevindt zich het Plaza de Santa Cruz . De parochie van Santa Cruz werd verplaatst naar de kerk van het klooster van de Heilige Geest, gesticht in de  17e eeuw door de Orde van de Kleine Geestelijke Regulieren . Het klooster werd in 1835 opgeheven.

De parochie van Santa Cruz is de hoofdzetel van de Broederschap van Santa Cruz , opgericht in 1904. Naast de kerk staat het oratorium van de School van Christus , die werd gesticht aan het einde van de  18e eeuw . Na zijn verdwijning werd het in 1925 opnieuw opgericht. 

Het Plaza de Santa Cruz werd in 1918 gerenoveerd door Juan Talavera y Heredia , waarbij de Cruz de la Sieroes in het midden werd geplaatst, ten onrechte bekend als de Cruz de la Cerrajería, vanaf het midden van de  17e eeuw .  In de kerk van Santa Cruz, die op dit perceel stond, werd Bartolomé Esteban Murillo begraven , zodat de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in 1848 op deze plek een gedenkplaat plaatste. 

In een deel van de nabijgelegen Retiro-boomgaard werden tussen 1911 en 1917 de Murillo-tuinen en de Nicolás Antonio-straat aangelegd . Een ander deel van de Retiro-boomgaard werd in 1862 door Koninklijk Erfgoed geschonken. Het stond bekend als Paseo del Pino en in 1894 kreeg het de naam Paseo de Catalina de Ribera . 

Enrique III kende een perceel van de wijk toe aan Pedro López de Ayala. Dit werd geërfd door Elvira López de Ayala, die de plaats zijn naam gaf. In deze plaats was de komische kraal van Doña Elvira. In het toneelstuk Don Juan Tenorio heeft het personage Gonzalo de Ulloa, vader van Inés, zijn huis in dit gebied.​ In 1826 bouwde assistent José Manuel de Arjona op deze plek een plein, waarbij hij de gebouwen in de omgeving sloopte en de nabijgelegen straten aanpaste. In 1888 werd het plein nieuw ontwikkeld. In 1924 werd het plein weer opnieuw ontwikkeld door Juan Talavera y Heredia en de koninklijke commissaris van Toerisme, de markies de la Vega-Inclán . 

De Puerta de la Carne werd in 1864 afgebroken. 

Bij de aardbeving in Lissabon van 1755 moest de mis die in de kathedraal plaatsvond buiten de tempel worden verplaatst. Omdat er geen persoonlijke verwondingen waren, werd het monument van Triumph geplaatst op het plein waar de mis in 1757 eindigde.

Het bestaat uit een zuil met een kleine tempel waarin de Maagd van Patrocinio is gehuisvest. Om al deze redenen werd de plaats omgedoopt tot Plaza del Triunfo . In 1900 werd door kardinaal Marcelo Spínola een monument voor de Onbevlekte Ontvangenis op het bovengenoemde plein gebouwd, dat in 1918 werd voltooid.

In het zuiden van de wijk ligt, het aartsbisschoppelijk paleis , het Archivo de Indias en het Alcázar. het aartsbisschoppelijk paleis werd tussen de 13e en 17e eeuw in verschillende fasen gebouwd  . De barokke voorgevel werd in 1705 voltooid. 

Tussen de kathedraal en het paleis bevond zich de corral de los Olmos, waar het gemeentelijk en kerkelijk bestuur bijeenkwam. Deze kraal werd eind  18e eeuw afgebroken . In plaats daarvan kwam hier Plaza Virgen de los Reyes. 

In 1385 werd in deze buurt het Santa Marta-ziekenhuis gesticht. Het Augustijnenklooster van La Encarnación bevond zich in de wijk Encarnación. Het werd in 1810 afgebroken en in plaats daarvan werd een voedselmarkt gebouwd. De Augustijnen verhuisden naar het verlaten ziekenhuisgebouw van Santa Marta, waar ze het nieuwe klooster van La Encarnación vestigden. 

In 1586 verplaatste Sint- Jan van het Kruis, het klooster van Sint-Jozef, van de karmelieten op blote voeten, gesticht door Teresa van Ávila in 1575, naar de huidige Santa Teresa-straat, in de wijk Santa Cruz .

Tussen 1583 en 1646 werd tussen de kathedraal en het Alcázar het Casa Lonja voor kooplieden gebouwd. In 1788 werd in dit gebouw het Algemeen Archief van Indië gevestigd. 

In 1676 werd het ziekenhuis van de Eerwaarde Priesters gebouwd . Nadat het werd verlaten, werd het in 1991 gerestaureerd door de Focus Foundation (opgericht door Abengoa in 1982) en herbergt verschillende kunstwerken uit Sevilla. 

Op vakantie naar Sevilla met:

In 1606 werd de bouw van het hoofdkwartier van de Koninklijke Audiëntie van de Graden voltooid . In 1970 werd het overgenomen door de San Fernando Spaarbank . Het is momenteel het hoofdkantoor van de Cajasol Foundation .

De Mateos Gago-straat heette in de 13e eeuw Borceguinería-straat  , omdat de schoenenfabrikanten ( borceguíes ) daar hun pand hadden. In de  16e eeuw waren er ook andere bedrijven, zoals ververijen en wijnhuizen. In de 17e eeuw waren er tavernes en herbergen. In 1893 werd Mateos Gago genoemd, als eerbetoon aan die professor. ​ Het huidige aanzicht van de straat is te danken aan een verbredende hervorming in 1923. 

In het kathedraal gebied zijn herdenkingsinscripties en overblijfselen van monumentale gebouwen uit de Romeinse tijd gevonden. In de  12e eeuw , tijdens de moslimperiode, werd een aljama-moskee hier gebouwd. In de jaren 1430 begon op deze plek de bouw van een gotische kathedraal. De gotische werkzaamheden eindigden in de jaren 1520. Er werd echter tot het begin van de  20e eeuw aan het gebouw gewerkt .

De Populairste Activiteiten in Sevilla