Tio de Nadal een kersttraditie

Tio de Nadal is een Catalaanse , Aragonese en Occitaniëse kersttraditie,  ook bekend als tronca de Nadal  of soca de Nadal, De meest voorkomende variant bestaat uit het nemen van een stam, boomstam of dikke tak - normaal gesproken aan het begin van de advent -, daar elke avond voedsel op laten liggen en deze afdekken met een deken zodat het niet koud wordt. Als kerstavond aanbreekt , slaan de kinderen van het huis hem al zingend met wandelstokken, zodat hij op 24 december cadeautjes en snoepjes onder de deken uitpoept . Het zichtbare uiteinde van de stam is meestal versierd met een barretina (Catalaanse hoed)  en een lachend gezicht. 

Vanaf het feest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria op 8 december geven de kinderen elke dag eten aan de Tió de Nadal en bedekken ze hem met een rode deken zodat hij het niet koud krijgt. De avond voor kerst (of soms op eerste kerstdag) wordt het uiteinde van de Tió de Nadal een tijdje in de haard gezet en wordt hem gevraagd om te "schijten" (dit is de term die wordt gebruikt in het Catalaans, men zegt cagar)

Tegenwoordig hebben veel huishoudens echter geen haard meer en is dat deel van de traditie komen te vervallen. Om de Tió de Nadal te laten "schijten" wordt hij geslagen met een stok terwijl men een traditioneel lied zingt.

De Tió de Nadal geeft weinig grote cadeaus, deze worden later gebracht door de Drie Koningen. Het zijn kleine cadeaus die iedereen deelt, zoals (kerst)snoepgoed, drinken en klein speelgoed. Wanneer hij niets meer over heeft om te geven, "schijt" hij bijvoorbeeld een zoute haring, knoflook of een ui.

Deze traditie heeft een landelijke oorsprong en hield aanvankelijk verband met de viering van de winterzonnewende en de voorchristelijke Yule- logtraditie . In het begin poepen ze nooit grote voorwerpen uit, maar eerder snoepjes , wafels en noga voor de kleintjes. Nadals tio is gerelateerd aan de traditie van de kerstboom , ook een drager van geschenken voor de kleintjes, en met soortgelijke evenementen in Aragon ( trunca de Nadal ), Galicië ( tizón do Nadal ), Occitanië ( Cachafuòc , Cachofio   of Soc de Nadal )

Het woord " cagació " verwijst naar de ceremonie om de geschenken te verkrijgen, maar niet naar de hele traditie zelf. De oorsprong ervan ligt in het traditionele lied " Caga, tio / ametlles i torró ", uit het vulgarisme " cagar ". 

Nadal 's tio is een traditie van landelijke en voorchristelijke oorsprong, geworteld in Catalonië en   Aragon en vertegenwoordigt oorspronkelijk het houtblok dat in huis brandde om in de wintermaanden voor warmte en licht te zorgen. Vroeger was het bedoeld als eerbetoon aan voorouders; Toen eerste kerstdag aanbrak ( 25 december), werd de stam verbrand en werd de as over het veld verstrooid. 

In de loop van de tijd is het flink geëvolueerd tot een kinderfeestje met cadeautjes op eerste kerstdag.  Volgens de hedendaagse versie wordt, beginnend op de dag van de Onbevlekte Ontvangenis ( 8 december ), een houtblok meegenomen en er voedsel op achtergelaten en wordt het afgedekt met een deken zodat het niet koud wordt. Als kerstavond of eerste kerstdag aanbreekt, moeten de kinderen de tio van Nadal met stokken slaan terwijl ze kerstliederen zingen , waaronder " caga tio ", zodat hij cadeautjes onder de deken uitpoept. Ouders laten snoep en speelgoed onder de deken liggen, zowel voor als na het ritueel, zonder de aanwezigheid van de kinderen.

Catalonië

Omdat het eenvoudige liedjes zijn en gebaseerd zijn op eenvoudige rijmpjes, omdat ze traditioneel door kinderen zijn gemaakt en gezongen, zijn er veel regionale varianten. De bekendste is de volgende:

De andere uitgebreide variant is:

Aragón 

In Aragón zijn er verschillende liedjes. De bekendste is:

Bron: Wikipedia