El Palo, geboorteplaats van de "espeto de sardinas"

Ten oosten van de stad Malaga ligt deze wijk met een zeevarend karakter vol plekken waar je hun traditionele spies kunt proeven. El Palo is een eerbetoon aan een ander leven. Een eiland in de oceaan van het massatoerisme waaraan Malaga zijn ziel lijkt te hebben verkocht. Deze wijk van maritieme oorsprong ten oosten van de Andalusische stad biedt foto's uit andere tijden, afbeeldingen die eruit kunnen zien als vintage gekleurde ansichtkaarten of verloren frames op Super 8-rollen. Er zijn geen strandclubs, hotels of franchises . Maar er zijn nog steeds de kinderen die krabben zoeken op de golfbrekers, de zegens die met Fenicische ogen de zee oversteken, de picknickplaatsen met de geur van sardientjes of de kolenfabriek, met een eeuw geschiedenis, die nog steeds brandhout en houtskool levert aan haar buren. 

Luxe is schaars, ja, maar de geschiedenis blijft levend in de vissershuizen, de wijnen uit de Quitapenas-wijnmakers , het jasmijnaroma van de biznaga's . En in het algemene gevoel van bewondering voor de Virgen del Carmen , die naast het strand het begin en einde is van een wijk die oorspronkelijk werd bewoond door zonaanbidders die vóór de Feniciërs arriveerden.

Vroeger kende iedereen elkaar, maar tegenwoordig weet men dat Reduan een fruitwinkel heeft, ook Ángela heeft een fruitwinkeltje, dat Juan in zijn El Tejar -zaak subtiel de worsten snijdt of dat een vriendelijke Chinese familie het heeft overgenomen van de gepensioneerde eigenaren van de ijzerhandel Miguelito. Op de gemeentelijke markt zijn de namen ook bekend. Zoals Antonio, die alle stukken vlees kent, of Carlos, die de vierde generatie is van een familie van visverkopers, opgericht door zijn overgrootvader Frasquito El Traganúo, die al viste toen dit een plaats was met boomgaarden, eenvoudige huisjes en de toeristen waren op de vingers van één hand te tellen. De afstand van het historische centrum van Malaga – zes kilometer – zorgde ervoor dat het gebied in de 19e eeuw verschillende keren onafhankelijk wilde worden. Dat is niet gelukt, maar vandaag de dag blijven de mensen ‘naar Malaga gaan’ wanneer ze de droge bodem van de Jaboneros-stroom oversteken om naar het centrum van de stad te reizen.

Sardines en dominostenen

De vuurtoren in de buurt van het strand . Daar begint het, zoals lokale rapper Elphomega zegt , allemaal een verfrissend biertje is op elk moment gewenst bij La Casita , gelegen op Quitapenas Street nummer 3. De tijd heeft jaren geleden stilgestaan op het terras, met uitzicht op de zee, een ontmoetingspunt voor buren en toeristen die naar de twee schaduwrijke patio's van het etablissement zijn gekomen. Halverwege de ochtend zetten de strandbars El Zagal , Gabi en Los Marengos , of Manuel de la Lonja (Banda del Mar, 19) plastic tafels en stoelen buiten op de boulevard. De olijfbomen branden op de "gestrande boten" en de espetos rijgen met effectieve delicatesse de sardines aan het spies, daarom zijn espetos hier uitgevonden . In de schaduw laten de volwassenen hun dominostenen op de tafels vallen en noteren ze hun scores in een Fanta-notitieboekje naast het populaire altaar van de Virgen del Carmen, beschermheilige van de zeelieden, die haar elke 16 juli door de zee paraderen. Een stap verderop ligt de Plaza del Niño de las Moras , de zong: “Kijk uit vanaf de balkons / mooie en mooie vrouwen / en je zult bramen zien verkopen / bramen, Maura’s, bramen.”

Sardines, fijne schelpen, trossen ansjovis, het maritieme assortiment van elke strandbar is even gevarieerd als klassiek. In El Palo regeert de traditie. Zelfs de kampeerders van Maruchi of in het geschreeuw van de obers bij El Tintero . Iets verderop, voorbij Salvador Allende Avenue, gaat de ventilator draaien. De zeevruchten van Freiduría Salvador y Lucas , de rijst van Primitivo , de vis van Juanito Juan , de geroosterde noedels van GallarVi , de poké van Ohana , de tapas van Zürich en Tobalo's , en van Viva María , de porties van blondies of gebakken tapaculos van bar El Maestro . De gastronomische referentie is het merk La Revuelta (Avenida de Pío Baroja, 20), met Marta Ruiloba en Arnault Scheidhauer, een Franse chef-kok met een Paleño-accent, in de keuken. Hier wordt de vis verwend, verandert de kaart periodiek en worden er elke dag originele menu gerechten geboren uit een “altijd levende” keuken, zoals Scheidhauer uitlegt. Als dessert biedt ijssalon Santa Gema sinds 1976 tientallen combinaties aan.

De zomer vult de kleine baaien van de stranden van El Palo met bezoekers en de lokale bevolking , maar de herfst in Malaga nodigt je ook uit om ervan te genieten. Ze kunnen worden verkend vanaf de zee, aan boord van de nieuwe paddle surfplanken die Ellen en Dino verhuren bij hun Kayak & Bike- bedrijf . Ze bieden ook nautische cruises aan of het beoefenen van yoga zwevend over de Middellandse Zee met uitzicht op de Mezen van Malaga , de twee toppen van de berg San Antón , het grondgebied van de kameleon. Terwijl de zon ondergaat, springen er af en toe groepen dolfijnen langs de boeien aan de kust zuchten achterblijvers naar de eeuwigheid. In die tijd zetten gezinnen meubels op de trottoirs van de boulevard om buiten te dineren terwijl ze tv kijken. Dan valt de stilte en schijnen alleen de lichten van de vissersboten op de zee. Totdat het leven in El Palo bij zonsopgang weer begint .

Bron: El Pais

Activiteiten in Spanje