Feest van Sint Maarten in het Spaans Fiesta de San Martin wordt op 11 november, of soms de avond ervoor gevierd.
Het Sint-Maartensfeest, in het Spaans Fiesta de San Martin wordt op 11 november, of soms de avond ervoor gevierd. De feestdag vond zijn oorsprong in Frankrijk en verspreidde zich naar vele plaatsen in Europa en Amerika, wat samenviel met het einde van het Octaaf van Allerheiligen en het oogstseizoen. Meestal worden vers geoogste producten en vers geslachte dieren geconsumeerd, zoals ganzen in Duitsland en varkens in Spanje. Een weerspiegeling hiervan is de uitdrukking Ieder varken krijgt zijn Sint Maarten, die varianten kent in vele talen.
San Martín is een zeer belangrijke datum in Spanje , zoals wanneer de matacía of het slachten van het varken plaatsvindt . In veel regio’s is dit van belang omdat het de referentiedag is voor het einde van het landbouwjaar en het begin van het nieuwe landbouwjaar, de dag waarop huurcontracten worden beëindigd; Daarom betekent de komst van San Martín het einde van de ene cyclus en het begin van een andere.
Het feest van Sint-Maarten wordt gevierd op 11 november ter herdenking van de dag van de begrafenis van Sint-Maarten van Tours . De feestdag heeft zich in de populaire cultuur buiten haar religieuze oorsprong verspreid en wordt in sommige landen gevierd, ongeacht iemands religieuze overtuigingen. De feestdag verandert niets aan de arbeidsaard van de dag waarop deze wordt gevierd, dat wil zeggen dat als de dag een werkdag is, er normaal wordt gewerkt.
Het is de naamdag van Martinus van Tours en wordt ook Sint-Martinus, Sinte-Marten, Sinter Merte of Sinte-Mette genoemd. Sint-Maarten werd bekend doordat hij als soldaat de helft van zijn mantel gaf aan een arme bedelaar en na een droom koos om verder te leven als een christen. De invulling die aan dit feest gegeven wordt verschilt van streek tot streek. Omdat in sommige gebieden (met name Duitsland) Sint-Maarten jaarlijks verschijnt als een bisschop op een paard, lijkt hij soms op Sinterklaas, maar is dit zeker niet. Sinterklaas is afgeleid van de heilige Sint-Nicolaas.
De eerste vermelding van Sint-Maartensdag is afkomstig van bisschop Perpetuus van Tours (461-490). Hij stelde voor om de vastenperiode voorafgaand aan de Kerstmis te laten beginnen op de dag van Sint-Maarten. Dat zou een Advent van zes weken betekenen. In 581 na Christus werd dit overgenomen door de andere Frankische kerken tijdens het Synode van Mâcon. Paus Gregorius heeft de adventsperiode van zes weken teruggebracht naar vier weken, maar liet de viering van
Sint-Maartensdag staan. Over de ontstaansgeschiedenis van de invulling van het feest wordt veel gespeculeerd. Vaak wordt verondersteld dat het feest teruggrijpt op een Germaans winterfeest, maar ook een zuiver kerkelijke oorsprong is mogelijk. Wel duidelijk is dat de ontwikkeling tot een algemeen, door alle gezindten gevierd, volksfeest tamelijk recent is.
De Schotse antropoloog James Frazer veronderstelt een heidense oorsprong van het feest: het ronddragen van het (heilige) vuur zou een voorchristelijk vruchtbaarheidsritueel zijn, wijdverspreid over West-Europa. Het heidense ritueel zou dan door de kerk zijn overgenomen, vooral om het vertrouwen van de bevolking te winnen. Andere onderzoekers stellen echter dat er niets heidens aan het feest valt op te merken. Het feest zou door de kerk zijn geïntroduceerd.
In het Evangelie van Lucas staat de tekst: Niemand steekt een lamp aan en zet die in de kelder of onder de korenmaat, maar op de standaard, opdat wie binnentreden het licht zien (Lukas 11:33 e.v.; in de Statenvertaling: En niemand, die een kaars ontsteekt, zet [die] in het verborgen, noch onder een koornmaat, maar op een kandelaar, opdat degenen, die inkomen, het licht zien mogen.).
Deze regels werden vaak op 11 november voorgedragen en in de mis besproken dit zou voor de bevolking aanleiding zijn geweest voor een lichtjesfeest. Moderne onderzoekers houden vaak het midden tussen beide standpunten. Sint-Maarten is een bedelfeest, en bedelfeesten waren nodig in de moeilijke wintermaanden.
Als bedelfeest was Sint-Maarten lange tijd een feest voor de armen. Rijke burgers zagen hun kinderen er liever niet aan mee doen. Pas in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw veranderde deze houding. Het Sint-Maarten werd toen juist gezien als een mooie, eigen traditie, die behouden moest worden.
Schoolvakanties
Heerlijk op vakantie naar Spanje
▸ Auto huren veilig en goedkoop