Het prehistorische Indalo symbool

Onze samenleving is vol met allerlei soorten symbolen en hoewel het onmogelijk is ze allemaal te kennen, komen veel ervan ons bekend voor nadat we ze op verschillende plaatsen in ons dagelijks leven hebben gezien: op televisie, op graffiti op de muren, op de muren van mensen. t-shirts of op de stickers op de voertuigen die ons pad kruisen op de weg. Dit laatste kan soms een beetje verwarrend zijn, omdat het soms lastig is om duidelijk te maken of het om een decoratief element gaat, iets wat heel gebruikelijk is in veel auto’s, waar de chauffeurs een persoonlijk tintje aan willen geven. 

Het is een menselijke figuur genaamd Indalo of " mojaquero-pop ", waarvan de oorsprong teruggaat tot de grotschilderingen van een zeer specifieke plaats in Almería . In feite is het symbool van de Andalusische provincie geworden.

De indalo is een rotsschildering uit het late paleolithicum of de kopertijd in de Abrigo de las Colmenas in de Spaanse gemeente Vélez-Blanco in de provincie Almería in Andalusië, hoewel vaker wordt gezegd dat het afkomstig zou zijn uit de Cueva de los Letreros in dezelfde omgeving, waar zich ook rotsschilderingen uit de steentijd bevinden.

De indalo is een mensfiguur met uitgestrekte armen, met op beide handen de uiteinden van een boog die over zijn hoofd gaat. Over de betekenis van de indalo bestaat nog geen consensus, maar de boog is waarschijnlijk een regenboog en meerdere theorieën geven het symbool een goddelijke duiding.

Concreet gaan we naar Vélez Blanco , tussen de rivieren, bergen en bossen van het natuurpark Sierra María-Los Vélez. Aan de voet van Maimón ligt de Cueva de los Letreros , waar de eerste kolonisten van het zuidoosten van het schiereiland alledaagse taferelen schilderden.

Tussen afbeeldingen van dieren en mannen en vrouwen die op de muren van de grot waren vastgelegd, werd in de jaren zestig de figuur van Indalo ontdekt . Zoals de Provinciale Raad van Almería opmerkt , "weerspiegelt het iets hogers dat beschermt tegen de mogelijke risico's die mensen en plaatsen zouden kunnen bedreigen, maar ook tegen onwetendheid en mogelijk kwaad." Sommigen beweren dat hij een man en een regenboog is; Anderen wijzen met hun boog naar een jager en er zijn mensen die beweren dat het een goddelijk wezen is.

Er wordt gezegd dat die grotschildering van Levantijnse oorsprong Indalo heette ter ere van San Indalecio , bisschop van Urci die de katholieke religie in het zuidoosten van het schiereiland verspreidde en die de patroonheilige van Almería is . De term weerspiegelt de Iberische taal, aangezien Indal eccius ' boodschapper van de goden ' betekent .

Voordat de Indalo in de catalogus met archeologische vondsten terechtkwam, werd hij een soort totem in het Mojácar- gebied . Traditioneel schilderden de lokale bevolking de figuur die bescherming zocht op de deuren of witgekalkte gevels van hun huizen . Daarom staat Mojácar ook bekend als Pueblo Indalo en het symbool in kwestie als Mojaquero-pop.

De indalo is in 1868 ontdekt door Antonio Gongónia y Martinez, en door de tijd heen uitgegroeid tot lokaal gelukssymbool dat mensen bij de ingang van hun huis afbeeldden om boze geesten buiten de deur te houden. 

Er is ook de Indaliano-beweging , een intellectuele en picturale stroming geboren tijdens het I Indaliano-congres dat in 1947 in Pechina (Almería) plaatsvond. De hoofdpersoon van dit esthetische avontuur in Almeria is Jesús de Perceval , een van de meest prominente persoonlijkheden van de Spaanse kunstscène halverwege de 20e eeuw, hoewel we in de groep andere kunstenaars vinden zoals Miguel Cantón Checa ; Luis Cañadas Antonio López Díaz en Francisco Alcaraz . Deze kunstenaars presenteerden een werk, doorgaans een modern en uniek realistisch schilderij, als reactie op de avant-garde bewegingen uit het noorden.

Activiteiten in Spanje