Inés Rosales en haar Oil Cakes

Het verhaal van Inés Rosales en haar Oil Cakes is een spannend verhaal over hoe traditie en innovatie zijn gecombineerd. Ontdek de geschiedenis van dit snoepje van enorme waarde dat generaties sinds 1910 heeft samengebracht.

1910. INÉS ROSALES

De geschiedenis van INES ROSALES gaat terug tot 1910 toen een jonge en ondernemende vrouw uit Castilleja de la Cuesta (een stad in Aljarafe, Sevilla, een paar kilometer van Sevilla) genaamd Inés Rosales Cabello traditionele zoetigheden begon te maken uit het gebied genaamd “Oil Cakes”. .”

Met de hulp van lokale vrouwen begon ze haar taarten een voor een te verkopen op het kruispunt La Pañoleta en op het oude treinstation van Sevilla, en vervoerde ze ze in rieten manden. Vanaf deze twee strategische punten brengen reizigers ze naar hun bestemming en in korte tijd verspreidden ze zich door heel Spanje, wat aanleiding gaf tot “de legitieme en geaccrediteerde taarten van INES ROSALES”.

Reizigers maken ze populair

Inés Rosales wordt een embleem van Sevilla en het eerste vervaardigde banketproduct dat buiten de eigen bakkerij wordt verkocht. Er zijn getuigenissen van Sevillanen die buiten hun geboortestad Sevilla wonen en die een gemeenschappelijk gevoel van vreugde uitdrukken ter nagedachtenis aan de Oil Cakes van INES ROSALES.

Dit feit maakt het onderdeel van de sentimentele en historische herinnering van sommige generaties.

Gezien de goede ontvangst nam de productie in de loop van de tijd sterk toe en moest het bedrijf een fabriek als zodanig opzetten, waarin ruim tien betaalde mensen in intensieve ploegen werkten.

1934. Inés Rosales sterft

In 1934 stierf Inés Rosales echter veel te vroeg . Zei was 42 jaar oud en had ondenkbaar succes geboekt, maar zei verliet de wereld veelste vroeg. Na het onverwachte overlijden neemt een familielid, " Tito" , het roer over . Hij zou de leiding over het bedrijf overnemen en een van de moeilijkste tijden tegemoet gaan, totdat de zoon van Inés het overneemt.

1950. Migratie

In de jaren vijftig trad de zoon van Inés Rosales, Paco Adorna Rosales , toe tot de directie van het bedrijf . 

Inés Rosales verkocht evenveel als in de roerige jaren twintig. In die tijd werden er ook belangrijke verbeteringen aangebracht in het bedrijf, zoals het vervangen van de oude houtovens door dieselovens of het moderniseren van enkele aspecten van de kneed- en kookprocessen.  Op dezelfde manier zal het merk naast de traditionele oliecake nieuwe producten introduceren, zoals de Polvorón-cake , de amandelcake of de biscuitgebak .

Kortom, de ontwikkeling in de daaropvolgende twintig jaar gaf een buitengewone impuls aan de activiteiten van Inés Rosales, die zonder enige twijfel al een van de grootste banketfenomenen van het hele land waren geworden.

1985 Juan Moreno

Het bedrijf wordt zonder succes verkocht aan een groep investeerders. In 1985 kochten vier aandeelhouders uit de sector het bedrijf. Een man uit Chiclana die als koopvaardijofficier de wereld rondreisde, Juan Moreno Tocino, blaast het eeuwenoude merk nieuw leven in en neemt het management over.

1987. Opmerkelijke verbeteringen in de productie

Het continue productieproces van oliecakes begint. In twintig geduldige jaren zou hij het bedrijf weer op de voorgrond brengen, de omzet vermenigvuldigen en het prestige als klassiek merk consolideren.

1991 Nieuwe fabriek in Huévar del Aljarafe 

De faciliteiten van Castilleja de la Cuesta zijn te klein geworden, van een magazijn van 1.500 m2 naar het huidige magazijn van 10.500 m2, wat werkgelegenheid biedt aan meer dan 130 gezinnen.

Bron: Ines Rosales

Activiteiten in Sevilla